ေတြး...ေဆြးမေၿပ

ဒီရက္ေတြမွာကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြဘာဆိုဘာမွမေရးနိဳင္ခဲ့ဘူး၊ေရးခ်င္စိတ္လဲမရွိဘူး.အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္းဘဲေလ..ကြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာမုန္တိုင္း၀င္ေမႊသြားတာ…မနက္မိုးလင္းလို႔မ်က္နွာသစ္ၿပီးတာနဲ႔.မနက္စာေတာင္မစားနိုင္ဘဲ..ကြန္ၿပဴတာ
ေရွ႕ ထိုင္.သတင္းေတြနားေထာင္..သတင္းေတြဖတ္နဲ႔.အခ်ိန္ေတြကုန္မွန္းမသိ
ကုန္သြားရတယ္..ဖတ္ၿပီးၿပန္ေတာ့..ဒုကၡေရာက္ၿပည္သူေတြအတြက္…တစက္မွ
ရင္ေအးစရာ မေတြ႔ရဘူးေလ…ေလကလဲ…အမုန္းတည္းတည္းနဲ႔တိုက္..ေရ.က
လည္းအလုံးၾကီး ၾကီးနဲ႔ရိုက္တာခံၾကရတဲ့..ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ေသြးသား..အမိဧရာ
ေၿမက.မခ်ိဗ်ာေပြေနၾက ရတဲ့…ဒုကၡေရာက္ၿပည္သူေတြအတြက္..ရတက္ဘယ္
သူေအးနိဳင္ၾကပါ႔မလဲေလ…အင္း…သမိုင္းမွာညစ္ခဲ့ၾကလို႔၊ၾကမၼာရဲ့.ရုိင္းၿပမႈကိုခံ
ၾကရေလသလား….ၾကမၼာရိုင္းေၾကာင့္ဘဲ သမိုင္းညစ္ရမည့္အၿဖစ္ေတြ..ၾကဳံၾက
ရေလသလား..မေတြးတတ္နိဳင္ေအာင္ပါဘဲဗ်ာ က်န္ေနသူ..ဒို႔ၿပည္သူေတြ..
ကံကိုၿပိဳင္..အနိဳင္ႏႊဲနိဳင္ၾကပါေစလို႔အခါခါဆုေတာင္းေနမိ ေပမဲ့..ေပြေနတဲ့..
သူတို႔ေတြရဲ့ေသာက…ဘယ္လိုနည္းေတြနဲ႔မ်ားေၿဖသိမ့္ေပးနိဳင္ၾကရပါ့.....
........မလဲဗ်ာ….


ဘုတလင္
ေမာင္ညိုေခ်ာ