Wednesday, May 28, 2008
ပ႒ာန္းသံေ၀ ဒို႔ရြာေၿမ
ကဆုန္လဆန္း ( ၉ ) ရက္ေန႔ဟာကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာရဲ့ ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲပ႒ာန္းပြဲစ
တဲ့ေန႔ပါ၊က်င္းပလာခဲ့တာကလဲအေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊အၾကိမ္အေရအတြက္ေတာင္ ဘယ္ႏွႏွစ္ရွိမွန္းမသိေတာ့ပါ၊ကဆုန္လတြင္းက်င္းပရၿခင္းကေတာ့၊ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာဇာတိဖြား၊ၿမိဳ့တက္စာသင္ေနၾကတဲ့ဦးဇင္းကိုယ္ရင္ေတြ၊စာေၿဖၿပီးလို႔ရြာၿပန္လာ
တဲ့အခ်ိန္မွာ၊က်င္းပၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္၊အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္းပဲေလ၊ေတာရြာဆို
တာက၀ါတြင္းစာသင္ခ်ိန္မွာသံဃာရွိၾကတာမဟုတ္ဘူးေလ၊ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာ
ေတာ္ႏွင့္ကိုယ္ရင္ငယ္ေတြဘဲရွိၾကတာေကာ၊ၿမိဳ့ေတြမွာေတာ့၀ါတြင္းက်င္းပေလ့
ရွိၾကတာပဲ။ဟုတ္မွာပေလ၊သူတို႔ၿမိဳ့ဆိုတာကလဲ၀ါတြင္းမွသာသံဃာေတြရွိၾကတာ
ကိုး၊၀ါကၽြတ္ ၿပန္ေတာ့လဲစာေၿဖရက္နီးလို႔သံဃာေတြကအခ်ိန္မေပးနိုင္ၾကဘူးေလ၊
ေႏြဖက္ၾကၿပန္ေတာ့လဲသံဃာေတြကကိုယ့္ဇာတိရြာၿပန္ၾကတာဆိုေတာ့ၿမိဳ့မွာသံ
ဃာကမရွိၿပန္ဘူး၊ဒီေတာ့၊သူတို႔လဲ၀ါတြင္းပဲက်င္းပၾကရမွာပေလ။ပ႒ာန္းဆိုတာ
ကလဲ၊(က်မ္းၾကိးပ႒ာန္း၊က်မ္းငယ္ဆန္း၊က်မ္းလတ္ဓာတုကထာ)ဆိုတဲ့အတိုင္း၊
အင္မတန္ခက္ခဲနက္နဲတဲ့က်မ္းကိုးဗ်၊ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔မေၿပာနဲ႔ၾကည့္
ၿပီးရြတ္ဖတ္ဖို႔ေတာင္ အေတာ္ခက္တာကလား၊ဒါေၾကာင့္ပ႒ာန္းရြတ္မည့္သံဃာ
ရွာရတာကလဲမလြယ္ဘူး ေလ၊ဒီေတာ့၊ ၿမိဳ့တက္စာသင္ေနၾကတဲ့သံဃာေတြ
စာေၿဖၿပီး ရြာၿပန္လာခ်ိန္မွကၽြန္ေတာ္တို႔လိုေက်းရြာေတြကပ႒ာန္းပြဲေတြက်င္းပ
နိုင္ၾကတာပ၊
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာအေနနဲ႔၊ႏွစ္စဥ္ေတာ့ရြာလုံးကၽြတ္စုေပါင္းလွဴဒါန္းၾကတဲ့ပ႒ာန္းပြဲ
ေပါ့ဗ်ာ၊ဒီႏွစ္မွာေတာ့၊စကၤာပူေရာက္၊ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာသားကိုေက်ာ္လွိဳင္က၊မိဘ
ေတြကိုအမႈးထားၿပီး၊ပ႒ာန္းပြဲအတြက္မတည္လွဴဒါန္းခ်င္ပါတယ္ဆိုနဲ႔၊ဒီႏွစ္အတြက္
ခြင့္ ေပးလိုက္ရတယ္၊ရြာလုံးကၽြတ္ပ႒ာန္းအစား၊ကိုေက်ာ္လွိဳင္ႏွင့္မိသားစုပ႒ာန္း
ၿဖစ္သြားတာေပါ့၊အင္း..သူတို႔ကလဲ၊တႏွစ္ထဲေတာ့..အားမရဘူး၊အနည္းဆုံး( ၃ )
ႏွစ္မတည္လွဴဒါန္းမယ္၊(၃)ႏွစ္ၿပည့္လို႔တတ္နိုင္ေနေသးရင္၊ေနာက္နွစ္ေတြထပ္ၿပီး မတည္လွဴဒါန္းမယ္ဆိုတာနဲ႔၊ပ႒ာန္းပြဲၿဖစ္ေၿမာက္ေရးေကာမတီက၊သေဘာတူ လက္ခံလိုက္တယ္၊ဘယ္သေဘာမတူဘဲရွိလိမ့္မလဲဗ်ာ၊ေတာရြာေတြဆိုတာက ေငြေရးေၾကးေရးလြယ္တာမဟုတ္ဘူး၊သဒၶါတရားအားေကာင္းၾကလို႔သာဒီလိုပြဲ မ်ိဳးက်င္းပနိဳင္ၾကတာ၊ခုေတာ့အလွဴရွင္ကိုယ္တိုင္ကသဒၶါတရားအၿပည့္နဲ႔တာ၀န္
ယူေနမွေတာ့၊ ေကာ္မတီကလဲသေဘာတူေပးၾကရေတာ့မေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီေတာ့လဲ အရင္ႏွစ္ကက်င္းပေနၾကအၾကိမ္အေရအတြက္အစား၊အလွဴရွင္မိသားစုရဲ့ပဌမ
စလွဴတဲ့ႏွစ္ကို၊ပဌမအၾကိမ္လို႔မွတ္တမ္းတင္လိုက္တယ္၊ဆိုလိုတာက၊ ရြာလုံး
ကၽြတ္ ပ႒ာန္းပြဲအၾကိမ္အေရအတြက္ကသတ္သတ္၊ကိုေက်ာ္လွိဳင္ႏွင့္မိသားစု
ပ႒ာန္းက သတ္သတ္ၿဖစ္သြားေအာင္လို႔ေပါ့ဗ်ာ၊ေၿပာရဦးမယ္ဗ်..ႏွစ္စဥ္အသုံး
ၿပဳေနတဲ့ဆိုင္း ဘုတ္အ၀တ္မွာကြက္လပ္ခ်န္ၿပီးအၾကိမ္အေရအတြက္ေရးနိုင္
ေအာင္လုပ္ထားၾကသဗ်၊ ကိုေက်ာ္လွိဳင္တို႔က၊ပဌမအၾကိမ္လွဴမတည္တာမို႔
ကြက္လပ္ထဲမွာ(၁)လို႔ေရး မိသဗ်၊(၁)အၾကိမ္ေၿမာက္လို႔ၿဖစ္သြားတာမို႔၊အမ်ား
ရဲ့အဟားခံလိုက္ရေသးသဗ်၊ ခုစာဖတ္ေနသူလဲဟားမသြားနဲ႔ေနာ္၊အၾကိမ္အ
ေရအတြက္အမ်ားၾကီးက်င္းပထားတာကို၊ေက်းရြာဓေလ့ၾကြား၀ါၿခင္းတမ်ိဳးလို႔
မွတ္ထားလိုက္ေပါ့ဗ်ာ.အဟဲ..
.အင္း..ဘယ္သူပဲလွဴလွဴ၊ဘယ္သူပဲမတည္မတည္၊ ဘယ္သူပဲၿပဳလုပ္ၿပဳလုပ္၊
အဓိကကေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာဟာ၊ကဆုန္လဆန္း(၉)ရက္ကေန..လၿပည့္
ေန႔အထိ. ပ႒ာန္းသံေတြတေ၀ေ၀၊ဒို႔ေက်းရြာေၿမ..လို႔..ဂုဏ္ယူခဲ့ၾကရတာ
ကေတာ့ႏွစ္စဥ္ ပါပဲခင္မ်ား…..
ဘုတလင္
ေမာင္ညိဳေခ်ာ
တဲ့ေန႔ပါ၊က်င္းပလာခဲ့တာကလဲအေတာ္ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊အၾကိမ္အေရအတြက္ေတာင္ ဘယ္ႏွႏွစ္ရွိမွန္းမသိေတာ့ပါ၊ကဆုန္လတြင္းက်င္းပရၿခင္းကေတာ့၊ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာဇာတိဖြား၊ၿမိဳ့တက္စာသင္ေနၾကတဲ့ဦးဇင္းကိုယ္ရင္ေတြ၊စာေၿဖၿပီးလို႔ရြာၿပန္လာ
တဲ့အခ်ိန္မွာ၊က်င္းပၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္၊အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္းပဲေလ၊ေတာရြာဆို
တာက၀ါတြင္းစာသင္ခ်ိန္မွာသံဃာရွိၾကတာမဟုတ္ဘူးေလ၊ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာ
ေတာ္ႏွင့္ကိုယ္ရင္ငယ္ေတြဘဲရွိၾကတာေကာ၊ၿမိဳ့ေတြမွာေတာ့၀ါတြင္းက်င္းပေလ့
ရွိၾကတာပဲ။ဟုတ္မွာပေလ၊သူတို႔ၿမိဳ့ဆိုတာကလဲ၀ါတြင္းမွသာသံဃာေတြရွိၾကတာ
ကိုး၊၀ါကၽြတ္ ၿပန္ေတာ့လဲစာေၿဖရက္နီးလို႔သံဃာေတြကအခ်ိန္မေပးနိုင္ၾကဘူးေလ၊
ေႏြဖက္ၾကၿပန္ေတာ့လဲသံဃာေတြကကိုယ့္ဇာတိရြာၿပန္ၾကတာဆိုေတာ့ၿမိဳ့မွာသံ
ဃာကမရွိၿပန္ဘူး၊ဒီေတာ့၊သူတို႔လဲ၀ါတြင္းပဲက်င္းပၾကရမွာပေလ။ပ႒ာန္းဆိုတာ
ကလဲ၊(က်မ္းၾကိးပ႒ာန္း၊က်မ္းငယ္ဆန္း၊က်မ္းလတ္ဓာတုကထာ)ဆိုတဲ့အတိုင္း၊
အင္မတန္ခက္ခဲနက္နဲတဲ့က်မ္းကိုးဗ်၊ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔မေၿပာနဲ႔ၾကည့္
ၿပီးရြတ္ဖတ္ဖို႔ေတာင္ အေတာ္ခက္တာကလား၊ဒါေၾကာင့္ပ႒ာန္းရြတ္မည့္သံဃာ
ရွာရတာကလဲမလြယ္ဘူး ေလ၊ဒီေတာ့၊ ၿမိဳ့တက္စာသင္ေနၾကတဲ့သံဃာေတြ
စာေၿဖၿပီး ရြာၿပန္လာခ်ိန္မွကၽြန္ေတာ္တို႔လိုေက်းရြာေတြကပ႒ာန္းပြဲေတြက်င္းပ
နိုင္ၾကတာပ၊
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာအေနနဲ႔၊ႏွစ္စဥ္ေတာ့ရြာလုံးကၽြတ္စုေပါင္းလွဴဒါန္းၾကတဲ့ပ႒ာန္းပြဲ
ေပါ့ဗ်ာ၊ဒီႏွစ္မွာေတာ့၊စကၤာပူေရာက္၊ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာသားကိုေက်ာ္လွိဳင္က၊မိဘ
ေတြကိုအမႈးထားၿပီး၊ပ႒ာန္းပြဲအတြက္မတည္လွဴဒါန္းခ်င္ပါတယ္ဆိုနဲ႔၊ဒီႏွစ္အတြက္
ခြင့္ ေပးလိုက္ရတယ္၊ရြာလုံးကၽြတ္ပ႒ာန္းအစား၊ကိုေက်ာ္လွိဳင္ႏွင့္မိသားစုပ႒ာန္း
ၿဖစ္သြားတာေပါ့၊အင္း..သူတို႔ကလဲ၊တႏွစ္ထဲေတာ့..အားမရဘူး၊အနည္းဆုံး( ၃ )
ႏွစ္မတည္လွဴဒါန္းမယ္၊(၃)ႏွစ္ၿပည့္လို႔တတ္နိုင္ေနေသးရင္၊ေနာက္နွစ္ေတြထပ္ၿပီး မတည္လွဴဒါန္းမယ္ဆိုတာနဲ႔၊ပ႒ာန္းပြဲၿဖစ္ေၿမာက္ေရးေကာမတီက၊သေဘာတူ လက္ခံလိုက္တယ္၊ဘယ္သေဘာမတူဘဲရွိလိမ့္မလဲဗ်ာ၊ေတာရြာေတြဆိုတာက ေငြေရးေၾကးေရးလြယ္တာမဟုတ္ဘူး၊သဒၶါတရားအားေကာင္းၾကလို႔သာဒီလိုပြဲ မ်ိဳးက်င္းပနိဳင္ၾကတာ၊ခုေတာ့အလွဴရွင္ကိုယ္တိုင္ကသဒၶါတရားအၿပည့္နဲ႔တာ၀န္
ယူေနမွေတာ့၊ ေကာ္မတီကလဲသေဘာတူေပးၾကရေတာ့မေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီေတာ့လဲ အရင္ႏွစ္ကက်င္းပေနၾကအၾကိမ္အေရအတြက္အစား၊အလွဴရွင္မိသားစုရဲ့ပဌမ
စလွဴတဲ့ႏွစ္ကို၊ပဌမအၾကိမ္လို႔မွတ္တမ္းတင္လိုက္တယ္၊ဆိုလိုတာက၊ ရြာလုံး
ကၽြတ္ ပ႒ာန္းပြဲအၾကိမ္အေရအတြက္ကသတ္သတ္၊ကိုေက်ာ္လွိဳင္ႏွင့္မိသားစု
ပ႒ာန္းက သတ္သတ္ၿဖစ္သြားေအာင္လို႔ေပါ့ဗ်ာ၊ေၿပာရဦးမယ္ဗ်..ႏွစ္စဥ္အသုံး
ၿပဳေနတဲ့ဆိုင္း ဘုတ္အ၀တ္မွာကြက္လပ္ခ်န္ၿပီးအၾကိမ္အေရအတြက္ေရးနိုင္
ေအာင္လုပ္ထားၾကသဗ်၊ ကိုေက်ာ္လွိဳင္တို႔က၊ပဌမအၾကိမ္လွဴမတည္တာမို႔
ကြက္လပ္ထဲမွာ(၁)လို႔ေရး မိသဗ်၊(၁)အၾကိမ္ေၿမာက္လို႔ၿဖစ္သြားတာမို႔၊အမ်ား
ရဲ့အဟားခံလိုက္ရေသးသဗ်၊ ခုစာဖတ္ေနသူလဲဟားမသြားနဲ႔ေနာ္၊အၾကိမ္အ
ေရအတြက္အမ်ားၾကီးက်င္းပထားတာကို၊ေက်းရြာဓေလ့ၾကြား၀ါၿခင္းတမ်ိဳးလို႔
မွတ္ထားလိုက္ေပါ့ဗ်ာ.အဟဲ..
.အင္း..ဘယ္သူပဲလွဴလွဴ၊ဘယ္သူပဲမတည္မတည္၊ ဘယ္သူပဲၿပဳလုပ္ၿပဳလုပ္၊
အဓိကကေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာဟာ၊ကဆုန္လဆန္း(၉)ရက္ကေန..လၿပည့္
ေန႔အထိ. ပ႒ာန္းသံေတြတေ၀ေ၀၊ဒို႔ေက်းရြာေၿမ..လို႔..ဂုဏ္ယူခဲ့ၾကရတာ
ကေတာ့ႏွစ္စဥ္ ပါပဲခင္မ်ား…..
ဘုတလင္
ေမာင္ညိဳေခ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ဒီကိုလဲ ေရာက္ျဖစ္တယ္။ စီေဘာက္ မေတြ႔တာနဲ႔ မေရးျဖစ္တာ။ လင့္ခ္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ အကိုရ။ ေနာက္လဲလာလည္ေနာ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။ ေက်းရြာလည္း တိုးတက္ပါေစဗ်ိဳ႕။
Post a Comment